Afgelopen week ben ik bij de premiere van The fault in our stars geweest. Huilend zijn mijn vriend en ik de bioscoop uit gelopen. Wat een aangrijpende film! En wat een aanrader voor iedereen om te zien!
De film gaat over een jongen en een meisje die elkaar ontmoeten. Klinkt al meteen romantisch toch? Er is echter een probleem; ze hebben allebei kanker. Het meisje, Hazel heet ze, is zelfs terminaal. En dan is het ineens een stuk minder romantisch…
Minder romantisch vind ik ook meteen een goede omschrijving voor de film. Ja ik heb wel eens vaker films gezien over ernstig zieke mensen, maar bijna altijd is er toch nog een ‘eind-goed-al-goed’ boodschap. Er zit een soort zoet, roze filter overheen. Bij The fault in our stars is dat niet het geval.
Ik vond de film rauw en oprecht. Ontzettend aangrijpend en ook ongelofelijk grappig. En dat kan dus blijkbaar ook met een film over kanker. De hele zaal barste regelmatig in lachen uit. Maar net zo goed kon ik vanuit de hele zaal regelmatig snotterende neuzen horen.
De vragen die Hazel en Augustus elkaar stellen zijn ook heel oprecht. ‘Geloof jij dat er nog iets is na dit leven?’ Voor het antwoord zul je de film zelf moeten kijken, maar dat is absoluut geen straf!
Auteur: Marit Smit (webredacteur YA)
Leeftijd: 24 jaar
Hobby’s: Lezen, zingen, surfen op internet, winkelen, naar de dierentuin of de Efteling, volleybal.
Geloof je dat er meer is? Jazeker! Ik geloof in een God van liefde, een God die ontzettend veel om ons geeft.