Het lijkt me verschrikkelijk lastig om ‘Wie is de mol’ te spelen. Iedereen liegt en bedriegt de boel bij elkaar en iedereen is daar ook erg goed in. Vrijwel alle deelnemende BN’ers komen uit het acteer of presenteervak en kunnen zich dus goed anders voor doen. Het lijkt me niets om niemand écht te kunnen vertrouwen.
Ik kan best goed tegen mijn verlies. Een spelletje mens-erger-je-niet, ganzenbord, monopoly – er zijn ergere dingen om te verliezen. Bovendien is het spelplezier belangrijker dan de uitkomst. Maar toen Art Rooijakkers deze vier magische woorden sprak aan het begin van het nieuwe seizoen van Wie is de Mol?, ging mijn hart toch een beetje sneller kloppen. Mijn hersenen begonnen meteen op volle toeren te draaien. Zou ik de mol kunnen ontmaskeren?
Eigenlijk vond ik het altijd een beetje onzin om dit soort programma’s te volgen. Of het nu tv series waren of competitieve afvalprogramma’s zoals Expeditie Robinson. Ik kon mijn aandacht er gewoon niet al die weken (of jaren!) bijhouden. Maar vanaf het moment dat ik voor het eerst een seizoen van Wie is de Mol? zag, was ik verkocht. De spanning, elke aflevering die dubieuze titels, mollenacties van kandidaten en de levendige discussies met vriendinnen over de mogelijke mollen: ik vond het geweldig. Ook nu weer.
Het lijkt me desondanks verschrikkelijk lastig om het spel zelf te spelen. Iedereen liegt en bedriegt de boel bij elkaar en iedereen is daar ook erg goed in. Vrijwel alle deelnemende BN’ers komen uit het acteer of presenteervak en kunnen zich dus goed anders voor doen. Het lijkt me niets om niemand écht te kunnen vertrouwen.
Ook in real life kan je wel eens het idee hebben dat er iemand is die je in alles tegen probeert te werken. Of dat er mensen zijn die je op een sluwe manier te slim af zijn. Dan is het soms lastig om niet aan jezelf te twijfelen.
Daarom vind ik het ook altijd zo mooi om te zien dat er ieder seizoen weer een of meerdere hele fanatieke kandidaten in het spel zijn: deelnemers die gewoon ontzettend genieten van alles wat ze doen en in mindere mate bezig zijn met de zoektocht naar ‘de mol’. Denk bijvoorbeeld maar aan Daniël Boissevain die in het vorige seizoen de James Bond uithing en echt in zijn element was.
Als ik momenten heb waarin ik aan mijzelf twijfel of ik het écht wel kan, dan zijn dat meestal de momenten waarop ik constant op anderen aan het letten ben. Dan gaan er duizend-en-een vragen door mijn hoofd: hoe doe ik het ten opzichte van hen, waar zijn zij nu mee bezig, is het wel goed wat ik nu doe en ga zo maar door. Dan moet ik eigenlijk gewoon weer even de Bondgirl spelen en doen waar ik gelukkig van word. Want daar kan je niets mee verliezen …
Auteur: Amber Linde Bakkeren
Leeftijd: 21
Website: Grannyshouseofbooks.nl
Wat is het belangrijkste in je leven? Mijn familie, vriendinnen, vriend en mijn geloof.
Geloof je dat er meer is? Ja, ik geloof in de God van hemel en aarde, van liefde en genegenheid. En ik geloof dat Hij altijd bij ons is, waar we ook gaan, waar we ook staan.