Het is stil. Doodstil. Alsof de wereld langzaam wegvaagt en ik alleen over ben gebleven. Ik ben uitgeteld, ik ben moe. Waar is God? Bestaat God wel?
Op gegeven moment krijgt iedereen vragen en twijfels. Je kan het leven zien als een boottocht. Als het zonnig is en alles gaat zijn gangetje dan sta je er niet bij stil. Maar als het gaat stormen kan je je afvragen als je wel de goede kant op aan het varen bent of waarom je überhaupt aan het varen bent.
Storm
Daarom is het moment dat je in een storm terecht komt vaak het moment dat je dieper over alles na gaat denken. Ik geloof in God en ik leefde heel dichtbij Hem. Maar op een moment dat ik een storm in vaar, kan ik alleen maar denken: ‘Waar bent U God?!’
‘Bestaat u wel echt?’
Dan voel ik me lichtelijk gevuld met boosheid en ik heb het gevoel dat Hij me heeft verlaten. Waarom ben ik hier weer beland? En eigenlijk de vraag die het meest door mij heen ging: ‘Bestaat U wel echt?’
Niks zien
Als ik kijk in de bijbel zie ik dit geloven is: ‘Geloven is zeker zijn van de dingen waar je op hoopt, ervan overtuigd zijn dat wat je niet ziet, toch bestaat’. Dit staat in het bijbelboek Hebreeën, hoofdstuk 11 vers 1. Het klinkt best ingewikkeld. Geloven terwijl je helemaal niks kan zien. Het is een overtuiging.
Als er twijfels komen over het geloof, dan heb je twee keuzes: je kan geloven in deze twijfels of vertrouwen op God. In mijn storm bleef ik maar twijfelen en twijfelen. Totdat ik besloot te geloven in God, terwijl het stil was. Terwijl ik totaal niks zag. En daarna ging ik Hem weer zien.
Heb jij moeite om God te zien? Kom langs op een Alpha – Youth, je bent van harte welkom!
