Elk seizoen heeft zijn eigen charme, maar de lente is bij uitstek de tijd voor nieuw leven, met als hoogtepunt Pasen. Afstand van het oude, het begin van het nieuwe: Pasen heeft het allemaal. Het is het ultieme nieuwe begin.
To everything there is a season, and a time to every purpose under the heaven.
Voor alles is er een vastgestelde tijd, en een tijd voor elk voornemen onder de hemel.
(Prediker 3:1, King James & Statenvertaling)
De eerste zonnige week van het jaar heeft de koude restjes winter verdrongen. Het groen loopt uit en de bloesems geven het landschap kleur. Met het verdwijnen van het grauwe kleurenpallet klinkt ook een nieuwe muziek. Alsof onder deze nieuwe outfit van de natuur ook een nieuwe melodie hoort.
Hoeveel ik ook hou van de winterse gezelligheid, de lente is toch altijd weer een opluchting. Na een zorgeloze zomer en feestelijke herfst doet de winter toch altijd een beetje doods aan. De eerste warme zonnestralen en het levendige groen zijn voor mij altijd een teken dat de seizoenen ‘het nog doen’. De wereld wordt elk jaar weer een beetje nieuw.
Elk seizoen heeft zijn eigen charme, maar de lente is bij uitstek de tijd voor nieuw leven, met als hoogtepunt Pasen. Afstand van het oude, het begin van het nieuwe: Pasen heeft het allemaal. Het is het ultieme nieuwe begin.
Dit jaar begin ik ook een beetje opnieuw. Met Pasen doe ik samen met mijn vriend belijdenis en word ik gedoopt.
Ik ben niet mijn hele leven christen geweest. Ik heb het geloof niet van mijn ouders meegekregen, dus ik heb het zelf moeten ontdekken. Dat is niet altijd van een leien dakje gegaan, ook al had ik christelijke vriendinnen en maakte ik op mijn (christelijke) middelbare school kennis met het geloof. Ik heb in die tijd tegen behoorlijk wat dingen aangeschopt en heftige discussies gevoerd over alle moeilijke onderwerpen die je maar kunt verzinnen.
Om te zeggen dat mijn leven voordat ik tot geloof kwam een ‘winter’ was, gaat te ver. Ik heb het ook nooit zo ervaren. Achteraf gezien proberen we wel vaak zo’n bepaald stempel op ons verleden te plakken. Dat is menselijk, want dat helpt ons om grote verbanden te schetsen en grip te hebben op ons verleden. Dat geeft ons de illusie te weten wat de toekomst brengt.
Maar zo werkt het niet. Ik heb een heerlijke kindertijd gehad en een (voor mijn ouders iets minder) leuke tienertijd. Ja, ik geloof dat God toen óók al over mij en mijn gezin waakte. Daarom was er van winter nooit sprake.
Toch heb ik nu wel een beetje dat extra lente gevoel. Het is echt een nieuw begin. De seizoenen zullen elkaar altijd blijven afwisselen, maar deze lente zal altijd blijven.
Ik sta buiten in de tuin en haal diep adem. De lente is zo mooi dat ik bijna haar enige minpuntje vergeten was. Ik voel een lichte tinteling. Oh jee.
‘Hatsjoe!’
Auteur: Amber Linde Bakkeren
Leeftijd: 21
Website: Grannyshouseofbooks.nl
Wat is het belangrijkste in je leven? Mijn familie, vriendinnen, vriend en mijn geloof.
Geloof je dat er meer is? Ja, ik geloof in de God van hemel en aarde, van liefde en genegenheid. En ik geloof dat Hij altijd bij ons is, waar we ook gaan, waar we ook staan.