In mijn vorige blog vertelde ik over het begin van mijn zoektocht naar God. Ik vroeg me af: bestaat God? En kwam erachter dat hij bestaat! Maar wat nu?
Zelfs nu ik voor mezelf duidelijk heb dat God bestaat, ben ik nog steeds op zoek. Niet naar God, maar naar vrienden die ook in hem geloven, een kerk waar ik me thuis voel en naar antwoorden op vragen waar ik nog steeds geen antwoord op heb. Dat is het leuke aan geloven in God: je bent nooit klaar met ontdekken.
Hoe nu verder?
Op het moment dat ik erachter kwam dat God bestaat gebeurde er veel in mijn leven. Mijn ouders zijn gescheiden, mijn opa en oma overleden vlak na elkaar en ik faalde op school en raakte overspannen. Uiteindelijk stopte ik met mijn opleiding en nam ik een tussenjaar. Mijn toekomst was onzeker. Ik vroeg me af: hoe moet het nu verder? Soms leek het even alsof er niets goed kon gaan. Toch had ik, ondanks dat er zoveel vervelende dingen gebeurde, hoop en een vrede in mijn hart.
‘Ik kan niet met mijn familie praten over het geloof’
Toch is het ook lastig…Ik kan niet met mijn familie over het geloof praten. En ook om mij heen geloven weinig mensen in God. Ik moet me soms heel erg inhouden, want ik wil mijn geloof aan niemand opdringen. Ik kan zijn bestaan aan niemand bewijzen. Iedereen moet dat voor zichzelf doen.
Buitenbeentje in de kerk
Ik bezocht een tijdje een evangelische kerk. Er was mooie muziek en de mensen waren vriendelijk, maar toch voelde ik me er niet helemaal thuis. Ik ging daar in mijn eentje heen en als ik dan al die families en vrienden bij elkaar zag dan voelde ik me nog eenzamer. Ik voelde me een beetje een buitenbeentje en dacht: ‘dit is helemaal niks voor mij’.
Misschien vind ik later wel een andere kerk. Ik kan altijd nog terug komen. Een goede kerk vinden vind ik wel belangrijk, want ik wil ook graag gedoopt worden en verder groeien in geloof. Thuis las ik vaak uit mijn nieuwe Bijbel en ik ging het steeds beter begrijpen.
‘Ik kreeg een visioen’
De tijd daarna voelde als een puzzel die stukje voor stukje in elkaar viel. Ik kreeg bijvoorbeeld een visioen over een Bijbelboek. Eerst wist ik helemaal niet wat een visioen was of hoe het eruit zag. Maar het is eigenlijk net een droom, alleen dan nog veel duidelijker. Het herinnerde mij ergens aan: ik had eerder een visioen gehad, als klein meisje.
Geen flauw idee
Wat er toen gebeurde was het volgende: mijn ogen waren gewoon open toen er iets verscheen. Ik had toen geen flauw idee wat er gebeurde. Huh? Was mijn reactie. Ik knipperde met mijn ogen en draaide rondjes, maar het beeld voor mijn ogen ging niet weg. Daarna ging gewoon verder met spelen. Toch was ik het nooit vergeten.
‘God stelt me gerust’
En nu… nu keek ik weer naar een plaatje. Het was net alsof ik naar een foto staarde die even niet meer uit mijn hoofd ging. Ik wist zeker dat dit ook een beeld was van God! Daarna kreeg ik een hele bijzondere droom over Jezus. Vanaf dat moment wist ik zeker dat ik er niet alleen voor stond. God liet me door middel van beelden en dromen weten dat Hij er was en stelde me gerust door deze wonderen.
Wat zou jij doen?
Ondanks dat ik nog geen mensen om me heen heb gevonden heb die ook geloven, ben ik dichter naar God gegroeid. Binnenkort begin ik met een nieuwe opleiding, maar ik ben ook begonnen met bloggen voor Alpha! Dat is voor mij alweer een hele verandering; wie weet vind ik daar meer mensen om me heen. Wat zou jij doen als je erachter zou komen dat God echt bestaat? Laat het ons weten in een DM op Instagram!