Mijn vorige blog ging over dingen waar ik blij van word. Maar is iedereen altijd maar gelukkig? Heeft niemand ooit een baaldag of heeft niemand ooit meer de behoefte om de hele dag op bed te liggen omdat helemaal níets goed lijkt te gaan? Zijn we altijd dankbaar?
Als een klein vervolg op mijn vorige blog wil ik nu een keer van de vervelende dingen fijne dingen maken. Baaldagjes zullen er natuurlijk altijd blijven, maar gelukkig zijn er zóveel dingen die je om kunt draaien zodat je zelfs naar je wekker, de valszingende vrouw achter je in de kerk en je moeder die je vraagt te stofzuigen oprecht kunt glimlachen.
Ik ben dankbaar voor de ramen die ik moet wassen en de vloer die ik met tegenzin moet stofzuigen, want het betekent dat ik een dak boven mijn hoofd heb. Ik word blij van de vrouw die achter me in de kerk zo vals zingt; ze laat me weten dat ik kan horen! Alle klachten die je hoort over de regering; we hebben vrijheid van meningsuiting in dit land. Het idee dat ik nog zoveel van de wereld niet heb gezien… Maar, het idee dat ik nog zoveel van de wereld kán gaan zien!
De belastingen die je moet betalen kunnen ook vervelend zijn, maar hé, je hebt werk! De kleren die net iets te klein zitten vertellen me dat ik genoeg te eten heb. En de grote kartonnen doos schoolboeken die ik in de laatste week van de vakantie weer mag kaften laten me weten dat ik naar school kan.
De koelkast waar ik soms beschimmeld eten uit moet halen, mijn kleren die over mijn kamer verspreid liggen, het getik van regen op mijn raam; het betekent dat ik rijker ben dan 75% van de hele wereldbevolking. En toen mijn wekker vanmorgen afging en ik gezond wakker werd vertelde de boosdoener me tegelijkertijd dat ik ontzettend gezegend ben terwijl er miljoenen zijn die deze week niet eens zullen overleven.
Wat zijn we soms vreselijke zeurpieten en wat reageren we dat af op alles om niets. Ik denk dat het best goed is om hier af en toe een keer bij stil te staan, om vervolgens steeds meer te waarderen wat je hebt en wat je dankzij Hem niet hoeft te hebben!
Auteur: Rachel Stoffelsen
Leeftijd: 16
Geloof je dat er meer is?Ik geloof zeker dat er meer is. Concreter dan dat; ik geloof in de God uit de Bijbel en dat ik mag leven door het offer van Jezus!
Wat is het belangrijkste in je leven? God, familie en vrienden. Daarnaast vind ik het belangrijk om van het leven te genieten zonder steeds maar meer en meer te willen. En als het even kan probeer/wil ik graag positiviteit uitstralen naar anderen. 🙂