Ik ben vrij opgevoed. Hoewel mijn broertje en ik natuurlijk wel mede gevormd zijn door de manier van opvoeden van mijn ouders, hebben zij nooit hun mening of geloof aan ons opgedrongen. Het feit dat mijn moeder een humanist in hart en nieren is en mijn vader protestants is opgevoed, heeft nooit tot botsingen geleid.
Respect voor elkaar stond namelijk bovenaan en wat mij betreft hoort dat zo ook. Het onbegrip tussen verschillende geloven en de haat voor andere rassen vind ik dan ook iets onbegrijpelijks. Hetzelfde geldt voor seksuele voorkeur: het zal me een spreekwoordelijke worst wezen of je hetero, homo of biseksueel bent. Ik dacht dat we inmiddels wel op een punt beland waren waar die acceptatie voor seksuele voorkeur steeds groter werd. Hoewel er nog genoeg antigeluiden zijn, ken ik maar erg weinig mensen die uitgesproken tegen zijn.
En toen verscheen er dat bericht in het Brabants Dagblad. In mijn geliefde Tilburg was het plan ontstaan om een aparte homowijk op te zetten. De naam? Gay Village. Dat klinkt wat mij betreft als een plek vol roze suikerspinnen, huppelende eenhoorns en breed lachende mensen die dansend over straat gaan. Kortom: een tikkeltje eng. Het allerergste was echter nog dat die wijk dan volledig omheind zou worden, alsof we de bewoners weg willen stoppen en verbergen voor de buitenwereld. Ik krijg daar een erg vieze smaak van in mijn mond. Ook was er een aparte website, die een idyllische plek liet zien voor ieder lid uit de LGBT community, voorzien van tennisbaan, zwembad en kapel.
Nu hoef ik niet dagelijks te dealen met vernederende opmerkingen en het gevoel dat ik niet word geaccepteerd zoals ik ben, hoe hard mensen ook roepen dat dat wel zo is. Ik kan me voorstellen dat je wilt leven in een rustige, veilige en tolerante omgeving waar je echt jezelf kunt zijn. Zo’n wijk is echter geen oplossing, het leidt enkel tot een grotere scheiding tussen de ‘echte’ wereld en de LGBT community. Wellicht naïef, maar ik geloof nog steeds dat het mogelijk is om in harmonie naast elkaar te leven, of elkaar in ieder geval te accepteren.
Gelukkig bleek het uiteindelijk om een hoax te gaan, Gay Village was enkel een publiciteitsstunt, opgezet door een projectleider, de Tilburgse gemeente en de LGBT community. Media buitelden over elkaar heen, verontwaardigd dat woordvoerders van de gemeente tegen hen gelogen hadden en de burgemeester daar ook vrolijk aan meewerkte. Inderdaad niet netjes, maar hé, de stunt duurde maar twaalf uur en was bovendien gewoon goed opgezet. Voor de LGBT community leden waren alle verontwaardigde reacties over de omheinde wijk een mooie opsteker. Hopelijk is er daarmee weer een stap richting het accepteren van de medemens gezet.
Auteur: Sylvia Kuijsten
Leeftijd: 23 jaar
Website: www.sylviakuijsten.com
Sylvia is doordeweeks studente Rechtsgeleerdheid aan Tilburg University met een passie voor strafrecht en studentredacteur bij universiteitsblad Univers, in het weekend te vinden achter de broodmachine als bakkershulpje. Ze kan niet zonder haar gitaar, houdt van schrijven, theater, films, zingen, lezen, musea, geschiedenis en social media.
Geloof je dat er meer is? Ik twijfel daar nog steeds wel eens over, maar ik ben geneigd om te zeggen dat dit niet het geval is. In ieder geval niet in een hiernamaals zoals een hemel. Het idee van reïncarnatie spreekt me altijd wel aan. Niet zozeer in de zin dat ik terugkom als een schattig hondje, maar wel dat goed doen loont.