‘Ik ga slapen, ik ben moe. Ik sluit mijn beide ogen toe. Here houdt ook deze nacht, over ons trouw de wacht’, een christelijk kinderliedje voor het slapengaan. Vervolgens op de peuterspeelzaal uit volle borst ‘Jezus is de goede Herder’ meezingen en op school elke dag luisteren naar mooie bijbelverhalen…
Het bestaan van God werd er van jongs af aan met de paplepel ingegoten. Niet dat ik er toen echt al iets van begreep. Nu nog steeds niet altijd, overigens. Een herder als goede vriend, dat klonk leuk, en de verhalen uit de Bijbel vond ik mooi. Dus zong ik vrolijk mee en geloofde ik de verhalen, net als de andere kinderen.
‘Waarom is er dan lijden?’
Twijfels
Nu ben ik achttien en maakt een vaste uitspraak als ‘Jezus is de goede Herder’ plaats voor vragen en twijfels. Wie schiep God? Waarom is er lijden in de wereld? Is de God van de Islam dezelfde als die van het christendom? Hoe zit het met mensen die nooit geweten hebben dat Jezus überhaupt bestaan heeft? Sterker nog: hoe weet ik zeker dat God er is, en dat Hij er ook voor míj wil zijn?
Deze vragen hielden me een tijdje in hun greep maar ik ben tot de conclusie gekomen: voor mij wijst alles op Gods bestaan. In de waanzinnig mooie natuur die me keer op keer versteld doet staan. Het noorderlicht, de indrukwekkende sterrenhemel, gigantische berggebieden, seizoenen die elkaar afwisselen…
Waar is God dan?
Ik zie God in de twinkeling in iemands ogen die gepassioneerd over God vertelt. In een mooi nummer dat rechtstreeks de weg naar mijn hart vindt. In een bijzonder, diep en onverwachts gesprek over de zin van het leven om halfdrie ’s nachts na een feestje, met iemand uit mijn klas waarmee ik eigenlijk nooit eerder sprak.
‘BIZAR als je er even stil bij staat!’
Zal ik nog even doorgaan? Ik ben overtuigd wanneer ik kijk naar mijn eigen lichaam: dat zit zo ingenieus in elkaar. Het stemmetje in mijn hoofd, dat een stemmetje is. Ons onbegrijpelijke brein dat tot zoveel in staat is. Bizar, als je er even bij stil staat!
Soorten liefde
Ik zie God in alle soorten van de liefde. In tranen van blijdschap en verdriet. In een zonsondergang bij de zee. In gebeurtenissen die geen toeval kunnen zijn, en waar wel iets achter móet zitten. In hoe Zijn liefde doorwerkt in levens van mensen, dichtbij en ver weg.
Dat deze wereld, alle mensen die ooit geleefd hebben en alle prachtige dingen die ons maken tot wie we zijn, niet bestaan zouden hebben als er ook maar één getal achter de komma in de afstand van zon naar de aarde anders was: daar kan ik gewoon niet bij.
‘Ik kan gewoon niet anders dan geloven dat God bestaat’
Intens
Ik voel Gods liefde soms zo dichtbij en zo intens dat ik niet anders kan dan geloven in Hem. Ik hoop oprecht dat jij, wie je ook bent, Gods liefde ook zo mag ervaren. Hij kan je weer opladen wanneer het je zelf aan kracht ontbreekt. God wil niets liever! Hij wacht alleen nog maar totdat je komt. Voor mij is God op zoveel meer plekken zichtbaar dan ‘alleen’ in de Bijbel. Al deze dingen maken dat ik met zekerheid kan zeggen: ik geloof!
Weet jij het allemaal nog niet zo zeker? Door met leeftijdsgenoten over allerlei geloofsonderwerpen te praten tijdens onder andere de Alpha – Youth, heb ik veel geleerd! Misschien is het ook iets voor jou?
‘I believe in Christianity as I believe that the sun has risen: not only because I see it, but because by it, I see everything else.’
– C.S. Lewis (schrijver)
