Uit de kamer naast mij klinkt muziek. Een zachte maar duidelijke stem zingt. Ze wordt begeleid door gitaarspel. Ik vind het mooi en blijf luisteren. Google vertelt mij dat het een nummer is van Beth Croft, maar dat zegt mij minder dan de manier waarop het lied gezongen wordt. Kracht en afhankelijkheid, afwachting en verwachting, God vertrouwen: het klinkt allemaal tegelijk door in de melodie en de woorden.
‘Father let your Kingdome come, your will be done on earth.’
Zelf ben ik niet zo muzikaal. De enige muzikale ervaring die ik heb opgedaan was op de piano. Die carrière begon weliswaar op jonge leeftijd, maar strandde daarna ook vrij snel door gebrek aan belangstelling voor het technische aspect. Ik ben ook al niet echt een zangtalent te noemen (zeg maar gerust niet), dus ik ben vrij snel onder de indruk van mensen die dat wel hebben. Toch is er iets nog fascinerender dan muziekaal talent en dat is wat ik hoorde toen mijn buurmeisje dit lied zong.
Vertrouwen. Het klonk door in de kracht van haar stem, maar ook in haar afhankelijkheid en in het afhankelijk willen zijn. En het was aanwezig in haar afwachting van wat komen gaat, net als in de rotsvaste verwachting. Daar werd ik stil van.
Het was het soort vertrouwen dat ik ook hoorde toen mijn vriend na een gesprek over geloof zei: ‘Jezus is mijn Redder’. We kunnen best goed praten over geloof, maar dan vooral over de theorie en niet zozeer over de emotionele verbondenheid met God. Deze woorden spraken echter van een hechte relatie met God. Het waren woorden van overtuiging, berusting, kalmte en trouw. Het klonk ook als een verzekering: het zal goed zijn.
Hoe mooi ik het ook vind, ik vind het lastig om dit vertrouwen – het vertrouwen in de goede toekomst en de wederkomst – in mij te vinden. Het dagelijks leven drukt soms zo zwaar dat het onmogelijk is om voorbij morgen te kijken. En als de zorgen voor morgen groter zijn, dan zijn God vertrouwen en geloof ver te zoeken.
Op mijn deur staat daarom sinds kort een tekst, uit Mattheüs 6:34: ‘Maak je dus geen zorgen om de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf.’ We zullen nooit van onze zorgen afkomen – daar zijn we mensen voor. De zonde kleef aan ons, iedere dag weer. Gelukkig zijn er die momenten waarin het vertrouwen sterker weerklinkt dan de moedeloosheid en waarin afhankelijkheid een kracht wordt die ons verder brengt.
Ze zingt verder: ‘Saviour can You hear us all, we trust You are enough.’
Amen to that!
Auteur: Amber Linde Bakkeren
Leeftijd: 21
Website: Grannyshouseofbooks.nl
Wat is het belangrijkste in je leven? Mijn familie, vriendinnen, vriend en mijn geloof.
Geloof je dat er meer is? Ja, ik geloof in de God van hemel en aarde, van liefde en genegenheid. En ik geloof dat Hij altijd bij ons is, waar we ook gaan, waar we ook staan.