Hoewel ik het niet graag toegeef: ik ben regelmatig bang. De hoeveelheid zelfhulpboeken bewijst dat ik niet de enige ben die hiermee struggled. Veel mensen zijn op zoek naar de perfecte manier om ermee te dealen. Ook ik ben op zoek naar die gouden tip, maar ik kon het tot nu toe nog niet vinden. Ik besloot de zelfhulpboeken dicht te slaan en de Bijbel te openen. Zijn er ook bijbelverhalen over angst? Wat zegt de bijbel wat je dan moet doen?
Lees meer “Waar is God als ik bang ben?”
Soms zou ik echt heel boos willen worden. Schreeuwen dat het niet eerlijk is om dan weg te lopen nadat ik eerst nog een deur hard dicht sla. In werkelijkheid zwak ik mijn eigen boosheid vaak af tot een ‘Ik vond het niet heel chill’. Ik ben te bang om dingen erger te maken. Vaak dacht ik dat boosheid meer kapot maakte dan dat het goed deed. Maar is dat wel zo? Mag ik boos zijn? En wat wordt er in de Bijbel over boosheid gezegd?
Lees meer “Mag ik boos zijn?”
´Ben je bang, boos, blij of verdrietig?’ Twijfelachtig kijk ik mijn mentor aan. Ik wend mijn blik af en bijt op mijn lip. Ik zat al een tijdje niet helemaal lekker in mijn vel. Als mij gevraagd werd: ‘Hoe voel jij je?’of ‘Hoe gaat het?’…dan kon ik de woorden niet vinden. Natuurlijk wil ik antwoorden: ‘Goed!’ Maar wat nou als het niet zo goed met mij gaat?
Lees meer “Wat nou als het niet zo goed met mij gaat?”
Elke avond schrijf ik één ding op waar ik van heb genoten die dag. Het is namelijk zo makkelijk om de negatieve dingen op te noemen. Ik hoop straks op oudejaarsdag 366 briefjes met mooie herinneringen, zo dacht ik toen ik begin dit jaar hiermee begon. Maar toen stond mijn agenda nog vol met toffe evenementen en afspraken. Ik had nooit gedacht dat een paar maanden later de wereld er zo uit zou zien. Hoe blijf ik positief in coronatijd?
Corona heeft het dagelijks leven bijna helemaal overgenomen. De agenda is weer leeg. Alle leuke plannen hebben plaatsgemaakt voor…ja, voor wat eigenlijk? Uren chillen op mijn kamer, Netflix afstruinen en boek na boek lezen. Elke dag lijkt een kopie van de dag ervoor en echt veel bijzonders maak ik niet mee. Niks om naar uit te kijken, en niks om op terug te kijken. Zo lijkt het af en toe. Ik doe echt mijn best om me te focussen op de leuke dingen, maar ze laten zich maar moeilijk vinden in deze coronatijd.
Ik betrap mezelf erop dat ik steeds vaker mijn bed in wil duiken, en het schrijven even links wil laten liggen, het is simpelweg te moeilijk nu. Op mijn bureau zie ik de pot met briefjes staan, daarnaast ligt een pen. Het zou makkelijker zijn om de briefjes maar weg te gooien en het project te vergeten. Maar de gedachte dat het helpend en waardevol kan zijn laat me niet los. En dus pak ik toch maar weer de pen op. Soms met twijfel of tegenzin, toch was ik elke keer weer blij dat ik het had gedaan.
Glimlach op mijn gezicht
De afgelopen weken realiseerde ik me namelijk dat juist nu het moment is om dagelijks de mooie momenten op te schrijven. Leuke dingen hoeven niet altijd groots of spectaculair te zijn. Ik heb geleerd dat leuke dingen heel simpel kunnen zijn. Een mooie zonsopkomst, het kijken van een leuke film of het krijgen van een compliment. Ook dat zijn dingen die zorgden voor een glimlach op mijn gezicht.
Het is denk ik belangrijk om stil te staan bij dingen waar je van kan genieten. Ik ben ervan overtuigd dat hoe naar, vervelend of saai de dag ook geweest is: er is altijd wel iets moois gebeurd. Ik geloof dat God mij elke dag opnieuw weer een nieuwe dag geeft. Elke dag is voor mij een nieuwe kans om gave dingen te beleven, mooie gesprekken te hebben en te genieten van de wereld waarin Hij mij heeft geschapen. Ik probeer dus daar zo nu en dan stil bij te staan en dankbaar te zijn voor wat Hij mij allemaal geeft.
Vraag aan jou!
Elke dag is niet weer gewoon een nieuwe dag. Elke nieuwe dag heeft weer wat unieks, iets moois, hoe klein het ook is. Voor mij is elke dag weer een geschenk van God waar ik invulling aan kan geven en van mag genieten. En jij? Hoe blijf jij positief in deze coronatijd? En wat zou er op jouw briefje staan? Laat het ons weten in een DM op Instagram of reageer op onze berichten!
Als jong meisje maakte ik al kennis met Willemien (77). Ze leidde de Bijbelstudiegroep van mijn ouders en kwam daarom met regelmaat bij ons over de vloer. Toen ik wat ouder werd had ik met haar mooie gesprekken over het geloof en altijd vroeg ze met een stralende glimlach aan mij hoe het ging. Een bijzondere vrouw, die het avontuur met God al lange tijd aangaat.
Lees meer “Een leven lang op avontuur met God”
“Ik ben niet bang voor het coronavirus, hoor,” roep ik de hele tijd. Gewoon de regels volgen, slim zijn en we zien het wel. Maar ehm… of ik het wil of niet, ik merk dat het me eigenlijk best wel bezighoudt. Elk uur komt er een nieuwsbericht bij. Iedereen heeft het erover. Ik maak me soms zorgen over kwetsbare mensen in mijn omgeving… En jij, ben je bang? Maak je je zorgen? Dat is een normale, menselijke reactie. Maar wat moet je dan doen? Lees meer “Angst voor het coronavirus: 6 dingen die je ertegen kunt doen”
Het coronavirus heeft nogal grote gevolgen hè. Inmiddels is het advies: bijeenkomsten met meer dan honderd personen moeten worden afgelast. Mocht jouw kerk moeten besluiten om de zondagdienst niet door te laten gaan, dan hebben we hier wat zondagochtend-ideetjes voor je! Lees meer “Het coronavirus: 3 dingen om te doen als je kerkdienst niet doorgaat”
Ken je toevallig de serie ‘Anne with an E’? Deze serie speelt zich af in Canada in de vorige eeuw waarin de wees Anne in een liefdevol pleeggezin in een klein dorpje terecht komt. De vrijgevochten en fantasierijke Anne komt zo ook in haar pubertijd. Al haar leeftijdsgenootjes dromen ervan bruid te zijn en er worden dan ook al snel potentiële huwelijken besproken. Niet voor Anne. Anne is, zoals ze dat zelf zegt op haar zestiende verjaardag, ‘bruid van het avontuur’. Lees meer “Op avontuur met God”
In de wintertijd zakken we meestal in, we leven in een sleur. We gaan naar het werk, school, sporten, we eten en dan doen we nog de administratie laat in de avond. De wintertijd is lastig, het is koud, slecht weer en het liefst blijven we in bed liggen. Ook ik heb soms moeite met dit koude weer, het lange reizen voor school. En dan vraag ik mij soms af; vergeten we rond deze tijd niet iemand die heel belangrijk is?
Rond de tijd van Pasen hoor ik het steeds vaker om me heen: mensen gaan vasten. Niet alleen van eten, tegenwoordig ook van social media, alcohol, roken of tussendoortjes. Maar wat is vasten eigenlijk en waarom doen mensen dat?
24 uur en 31 minuten. Geshockeerd bekijk ik mijn schermtijd van afgelopen weken. 24 uur! Dat is meer dan één dag in de week! Dat ligt grotendeels aan Instagram. Resoluut leg ik mijn iPhone aan de kant. Dit laat ik me niet overkomen…
Ze zucht diep als ze langs een etalage met allemaal roze harten fietst. Overal ziet ze gelukkige stelletjes op straat. Ze kijkt naar haar eigen hand: geen ring. Soms heeft ze het gevoel dat ze de enige is in het dorp die niet getrouwd is. Ze denkt terug aan haar dag, aan de ouderen die ze vandaag bezocht heeft. Ze krijgt een glimlach op haar gezicht als ze bedenkt hoe dankbaar één van haar cliënten was toen ze haar na haar dienst nog kwam opzoeken. Maar als ze dan de deur van haar huis opent en de stilte haar tegemoet komt verzucht ze dat het niet altijd makkelijk is…
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies' om je de beste surfervaring te bieden. Als je ermee doorgaat deze website te gebruiken zonder je cookie-instellingen aan te passen of door op ‘Accepteren’ te klikken, dan ben je akkoord met deze instellingen.