Bidden, ik vind het altijd maar een lastig iets. Wat moet ik zeggen en hoe moet ik eigenlijk bidden? Er gaan zoveel gedachtes door mijn hoofd, ik kan me eigenlijk niet zo goed concentreren op het bidden…
Dit gebeurt dan ook niet één keer, nee, dit gebeurt me ALTIJD als ik probeer te bidden. De momenten dat ik het probeer zijn voor het eten of in de kerk. In de kerk tussen de mensen lukt het nog redelijk. Behalve dan dat de mensen alweer doorgaan met het zingen van een volgend lied; dan zit ik nog met mijn handen gevouwen en ben ik nog bezig met bidden. Het is best moeilijk. Vooral thuis, wanneer ik mijn dag niet heb gehad. Dan lukt het me echt niet!
Mijlenver weg
Toen ik dit tegen een vriendin vertelde keek ze me dan ook verbaasd aan: ‘Remm, je bent een schrijver… Waarom probeer je niet eens een brief te schrijven aan God?’ Ik zal eerlijk zijn; in eerste instantie ging het mijn linkeroor in en mijn rechteroor meteen weer uit. Maar na vele avonden met mijn handen gevouwen, mijn ogen dicht en mijn concentratie mijlenver weg, dacht ik weer terug aan dat gesprek.
‘Toch maar gewoon proberen?’
‘Misschien dan toch maar een keer proberen’, dacht ik bij mezelf. Met mijn laptop op mijn schoot en een leeg document, begon ik te typen. Gewoon net als nu, brein op 0 en gaan, later maar kijken wat ik veranderen zal. En wat gebeurde er? Mijn eerste ‘gebed’ was direct zo’n 6 a4’tjes lang. Alles wat me dwars zat en wat ik wou vertellen kon ik vertellen door een brief te schrijven aan God.
Mijn uitlaatklep. Gewoon pen en papier, of in mijn geval mijn vingers en laptop. Bidden kan op verschillende manieren. Als de ene niet werkt probeer je het toch op een andere manier!? Schrijven, zingend met gitaar, met een groepje jongeren of door de bijbel te lezen en na te denken over wat je nou gelezen hebt. En waarom zou je het doen op je kamertje? Het kan ook terwijl je fietst, tijdens het voetballen, in het midden van de natuur, je kan het zo gek niet maken.
Opluchting
Voor het eerst in tijden kon ik mijn bagage kwijt. Al het gewicht dat ik gevoeld had en waarvan ik wilde dat ik het kwijt kon bij God, was eindelijk een stuk lichter geworden. Als je nu dan ook op mijn kamer goed zou zoeken zijn daar meerdere brieven te vinden brieven, brieven aan God. Verstopt in een envelop of gewoon open op mijn bureau. Klaar om verstuurd te worden. Maar als je het mij vraagt… Zijn ze al verstuurd niet via de brievenbus, maar God heeft ze wel gekregen. Via mij.
Benieuwd naar een brief van mij naar God? Lees hem hier!
