Ik hou van boeken lezen. Niets in fijner dan gegrepen worden door een goed boek en dat in één dag willen uitlezen. Het liefst genesteld op een zachte bank voor een knapperend haardvuur met een lekkere kop thee bij de hand. Stormachtig winterweer en een karakteristiek oud landhuis zijn optioneel.
Als ik dit aan iemand vertel, haalt diegene vaak niet-begrijpend zijn neus op. Boeken lezen? Wie doet dat nu voor de lol? Niet vreemd, in een wereld waarin zelfs mijn opa sneller een sms dan een kaart stuurt. Vermaak is digitaal geworden en opgesneden in hapklare brokjes. Klaar om de luie ‘consument’ te voeden met de broodnodige culturele vitaminen. Het is snel en direct en staat altijd tot onze beschikking.
In plaats van een schilderij waar iemand een jaar op heeft lopen ploeteren kijken we naar snelle cartoons en pinterestkunst die iedereen kan delen. We bekijken geen toneelstukken waar acteurs iedere avond hart en ziel in leggen, maar gaan liever voor de voorspelbare Hollywood films die qua originaliteit niet eens meer meetbaar zijn.
Ik moet grinneken om de grappige plaatjes en cartooneske foto’s die op elk social media kanaal worden gedeeld, geliked en geretweet. En ja, ik kijk ook naar standaard romcom’s waar de verhalen de overtreffende trap van cliché hebben weten te bereiken. Ik vermaak me er prima mee. Maar ik zou denk ik aan serieuze scheurbuik lijden als ik nooit meer kon genieten van een film die je doet zinderen en doordringt tot in je kleine teen. Zo eentje waarvoor je echt naar de bioscoop moet – die je waarschijnlijk niet eens kan downloaden. Waarbij je bij het verlaten van de bioscoop, gedesillusioneerd de wereld weer instapt.
Maar het meeste van alles kan ik genieten van een goed, degelijk boek. Zo eentje met een kaft en pagina’s van papier dat ruikt naar boek. Het is een mengeling van kennis, van passie en van liefde voor woorden. Facebook cartoons, twitter literatuur en pinterest kunst: ze ruiken nergens naar. Maar de geur van een boek, van thee-met-een-koekje erbij … daar kan ik echt blij van worden.
We zijn de knip-en-plakgeneratie. We hoeven geen boek meer te lezen om er een boekverslag van te maken en een werkstuk komt met een beetje creativiteit rechtstreeks van het internet. Ik merk dat ik me al lang zo snel niet meer verlies in een boek als vroeger. Mijn verwachtingspatroon heeft zich aangepast aan de huidige tijd: ik verwacht direct vermaak. Dat is bij een boek niet altijd het geval. Daar moet je moeite voor doen. Je moet het bij de lurven willen pakken en je er echt in vastbijten. Misschien moet je je door de eerste pagina’s worstelen. Maar wat je ervoor terugkrijgt is waardevoller dan welke fast art dan ook …
Lees jij nog wel eens een boek?
Auteur: Amber Linde Bakkeren
Leeftijd: 21
Website: Grannyshouseofbooks.nl
Wat is het belangrijkste in je leven? Mijn familie, vriendinnen, vriend en mijn geloof.
Geloof je dat er meer is? Ja, ik geloof in de God van hemel en aarde, van liefde en genegenheid. En ik geloof dat Hij altijd bij ons is, waar we ook gaan, waar we ook staan.