In mei stond Marit als finalist op het podium bij de Mis(s)verkiezing. Live op televisie kroonde minister-president Mark Rutte de winnaar. Gaat deze wedstrijd alleen om uiterlijk? Ja, maar wel eentje met een diepere laag. Deze verkiezing geeft een stem aan alle mensen in Nederland met een handicap. Zo mist Marit een onderarm. Waarom doet ze mee? Wat hoopt ze dat er gaat veranderen?
Marit: ‘We zien mensen met een handicap weinig in beeld. En als we ze dan in beeld zien, bijvoorbeeld in een film of een serie, dan gaat het altijd om de handicap zelf. Vaak is dat een zielig verhaal waar mensen medelijden mee krijgen. Wij willen juist de andere kant laten zien. Wij zijn gewoon leuke, toffe meiden waar je niet medelijden mee hoeft te krijgen. Laat ons maar gerust die knappe meid in een soap spelen.’
Ik las in artikelen dat je vooral toen je tiener was last had van je handicap? Waarom was dat een lastige tijd?
‘Je koopt dezelfde merkkleding, je haar moet leuk zitten: iedereen wilt er hetzelfde uitzien in die tijd. Je wilt niet te veel opvallen. Ik had één hand, dat valt op. Als ik foto’s terugkijk uit die tijd, dan verstop ik mijn arm. Best vervelend om te zien. Ik hoop dat dit gaat veranderen voor de tienermeiden nu. Dat ze straks de uitzending zien en denken: he, zij ziet er eigenlijk heel leuk uit, ook al ziet ze er niet hetzelfde uit als de rest.’
Wat zou jij tegen de tieners die onzeker zijn willen zeggen?
‘Het is te makkelijk om te zeggen: accepteer jezelf. Want zo makkelijk is dat niet. Je ziet zoveel perfectheid om je heen. Wat ik hoop dat ze gaan beseffen is dat verschillen juist heel mooi zijn! Je moet het er uiteindelijk ook mee doen met wat je hebt. Dus beter denk je dan: dit is het en ik ben er tevreden mee, dan dat je je continue zorgen maakt. Ik zie het ook aan de mensen om me heen: als je jezelf accepteert, dan straal je dat ook uit.’
‘Tip: lees geen tijdschriften meer die zeggen dat je jezelf moet verbeteren’
Heb je nog tips hoe je dat doet?
‘Zoek vrienden en vriendinnen waar je kwetsbaar bij kan zijn. Als je dan een momentje hebt dat je je lelijk voelt, en dat tegen hun zegt, dat ze dan niet een reactie geven als: ja, inderdaad je buik is ook een beetje dik. Nee, zoek vrienden die op dat moment dan zeggen: kom hier, geef me een knuffel, je bent fantastisch!
Wat mij daarnaast ook erg helpt, is om geen tijdschriften en blogs meer te lezen die vertellen dat je jezelf moet veranderen. Die uitstralen: als je de nieuwste kleren koopt, dan ben je echt gelukkig. Ik werd juist ongelukkig van het lezen van tijdschriften. Sinds twee jaar lees ik geen Glamour of Vogue meer. Ik lees alleen nog maar blogs en tijdschriften die een positieve boodschap uitstralen. Dat helpt echt.’
Heeft jouw geloof in God in die tijd nog een rol gespeeld in jouw verhaal?
‘Zeker! Heel regelmatig. Als ik echt heel diep in de put zat, heeft hij me laten weten: ik houd van je, zoals je bent. Dat heeft heel erg geholpen om mezelf zo te accepteren zoals ik ben. In deze tijd vinden veel mensen geloven raar, maar vanuit God komt zo’n ander geluid dan de wereld je geeft. Hij zegt: ik vind je helemaal het einde: je hoeft niets te veranderen. De wereld trekt aan je en zegt: het is goed om jezelf te veranderen en te verbeteren. God zegt juist: Ik hou van je, kom hier ik geef je een knuffel.’
‘God zegt: ik vind je helemaal het einde, je hoeft niets te veranderen’
Wat hoop je dat er gaat veranderen in Nederland?
‘Natuurlijk moeten er door een handicap aanpassingen gedaan worden in mijn leven. Zo rij ik auto in de automaat en typ ik met een kunstarm. Maar die aanpassingen zijn geen probleem, daar leer je mee leven. De reactie van sommige mensen maken het moeilijker dan de dingen die je niet kunt. Als je geen handicap hebt, ga je heel snel naar mij kijken zoals je gewend bent zo van: als ik een hand zou hebben, pfoe dat zou ik zwaar vinden. Tuurlijk, dat ben je gewend. Maar ik ben dit gewend. Het is niet anders. We zijn niet zielig.’
Wat voor gevoel heb je bij dit avontuur?
‘Ik wil Nederland graag een poepie laten ruiken. Maar ik vind het ook best spannend. We zetten ons daar kwetsbaar neer. We laten onze handicap open en bloot zien. Ik hoop niet dat het een soort aapjes kijken wordt. Wat ik wel hoop dat er gebeurt, is dat mensen hun eigen gevoelens en gedachten loslaten bij het zien van ons. Alle kandidaten hebben hetzelfde doel: het beeld dat over ons heerst, positief veranderen.’
Wil je meer weten over de God waarin Marit gelooft? Volg een Alpha – Youth!
Fotocredits: Plaatjesmaker & Anoukfotografeert
