‘Ik ga niet!’ er zijn best wel wat zondagen geweest dat ik dit heel hard door het huis riep. Mijn moeder lokte me dan alsnog uit mijn bed met croissantjes, en uiteindelijk stapte ik gewoon op de fiets. Op naar de kerk. Maar niet met een brede lach. Niet met een vredig halleluja-gevoel. Niet bepaald blij dat ik er weer heen mocht.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies' om je de beste surfervaring te bieden. Als je ermee doorgaat deze website te gebruiken zonder je cookie-instellingen aan te passen of door op ‘Accepteren’ te klikken, dan ben je akkoord met deze instellingen.