Het is zes uur in de avond. De spits in Rotterdam is een feit: met zijn allen in een overvolle tram en billen tegen elkaar aangedrukt. Arm die langs arm strijkt. Maar zelfs tussen al deze prikkels blijven mijn ogen steeds heel even rusten op iemand anderhalve meter bij me vandaan. Om een beeld te schetsen, er staat nog een persoon tussen ons in. Ze heeft het gezicht van een engel, een glimlach om verliefd op te worden en ogen die beginnen te sprankelen elke keer wanneer mijn eigen ogen zich vasthaken in die bruine kijkers van haar… Lees meer “Ik zag een engel in een overvolle tram” »