Hoge cijfers, carrière maken, 24/7 presteren, tot diep in de nacht druk zijn, op zondag na de kerkdienst en de koffie snel naar boven rennen om je verslag af te maken, je agenda die bijna geen lege plekken meer vertoont… Herkenbaar? Het lijkt wel alsof tegenwoordig alles draait om presteren.
Altijd maar doorgaan. Het liefst 10 dagen per week. Maar dat kan niet. Want we kregen er 7, en dat is genoeg. In die 7 dagen heb ik vaak te weinig tijd voor dingen die er écht toe doen, en vervolgens ben ik soms zelfs geneigd om tijd voor God over te slaan. Dan besef ik dat ik een stapje terug moet doen. Want zoals Maarten Luther het zo mooi zei: wie te hard werkt om te bidden, werkt harder dan God van hem vraagt.
Hoe goed mijn to-dolijstjes en de app Wunderlist me ook helpen, de planning van vandaag heb ik weer niet afgekregen. Ik denk, en weet eigenlijk wel zeker, dat ik hierin niet de enige ben. Vraag een willekeurige zakenman op straat hoe het met hem gaat en de kans is groot dat degene een antwoord geeft dat neerkomt op ‘druk met mijn werk, maar verder gaat het best goed.’
Eigenlijk worden we bestempeld met de hoeveelheid en het soort werk dat we te doen hebben. Je bent in deze prestatiegeneratie je werk. Je bent niet je dromen, je gedachten, je levensvisie, je passie, je geloof of je karakter, maar je bent eigenlijk 9 van de 10 keer wat je dóet in je leven. En dat vind ik best een beetje jammer. Want ik weet zeker dat die drukke zakenman naast zijn werk ook een ontzettend lieve man is die meer te vertellen heeft dan hoe het op dit moment gaat met zijn bedrijf.
Kunnen we dan geen nee zeggen zodat we wat meer tijd overhouden? Is het vandaag niet meer mogelijk om te zijn wie je echt wilt zijn, en dat op een andere manier te uiten dan door middel van je bezigheden? Ik denk het wel. We hoeven niet mee te gaan in die sleur, we kunnen makkelijk nee zeggen en het is nergens voor nodig dat we onszelf voorbijlopen terwijl we ons continu bezighouden met het proberen te worden van iemand waar anderen tegenop kijken. Misschien is het nog niet zo’n verkeerd idee om simpelweg een voorbeeld te nemen aan God en het net als hem een dagje rustig aan te doen.
Als de schepping niet instortte toen God de zevende dag rustte, zal dat zeker niet gebeuren wanneer jij en ik even rusten, niets doen en daarmee nee zeggen tegen die ‘prestatiedruk’. Sta af en toe maar even stil. Stop eens met je dagelijkse bezigheden. En vergeet niet, dat het niet onze taak is om de wereld draaiende te houden.